Hoog bezoek op het Brusselse Koningsplein. Met twee zijn ze gekomen. Glimmend in het rood gluren ze zonder gêne naar de wriemelende massa op de plaza. Bolle kaken en een feestneus, de pret kan niet op.
Dagen knipperen voorbij. De gasten zijn er nog – alsof ze hun tent op het plein hebben geplant –, maar de passanten kijken steeds minder op.
Hun ooit zo strakke latexhuid verschrompelt zienderogen, tot er niet veel meer rest dan een paar verwelkte teelballen die uitgeput te drogen hangen aan de waslijn van het genot.
Twee verdwaalde bosjes ballonnen, vastgeketend aan de hoogspanningslijn: de essentie van het leven in tien bedrijven, van jeugdig gepronk tot krampachtig verval.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten